Romanos 15

1οφειλομεν δε ημεις οι δυνατοι τα ασθενηματα των αδυνατων βασταζειν και μη εαυτοις αρεσκειν

2εκαστος γαρ ημων τω πλησιον αρεσκετω εις το αγαθον προς οικοδομην

rm 14:19

Se solo nos propomos agradar a nosso próximo, quão único faremos é agradar às pessoas. Paulo se opõe a isto (veja-se Gal 1:10). Mas devemos jogar a um lado a obstinação e a autocomplacencia a fim de edificar a outros para bem. Nossas convicções cristãs não devem ser um disfarce para ser insensíveis com nossos irmãos.

3και γαρ ο χριστος ουχ εαυτω ηρεσεν αλλα καθως γεγραπται οι ονειδισμοι των ονειδιζοντων σε επεπεσον επ εμε

4οσα γαρ προεγραφη εις την ημετεραν διδασκαλιαν προεγραφη ινα δια της υπομονης και της παρακλησεως των γραφων την ελπιδα εχωμεν

O conhecimento das Escrituras influi em nossa atitude para o presente e o futuro. quanto mais saibamos do que Deus fez no passado, major será a confiança que tenhamos a respeito do que fará nos dias vindouros. Devêssemos ler a Bíblia com diligencia para incrementar nossa confiança no fato de que a vontade de Deus é o melhor para nós.

5ο δε θεος της υπομονης και της παρακλησεως δωη υμιν το αυτο φρονειν εν αλληλοις κατα χριστον ιησουν

6ινα ομοθυμαδον εν ενι στοματι δοξαζητε τον θεον και πατερα του κυριου ημων ιησου χριστου

7διο προσλαμβανεσθε αλληλους καθως και ο χριστος προσελαβετο ημας εις δοξαν θεου

8λεγω δε ιησουν χριστον διακονον γεγενησθαι περιτομης υπερ αληθειας θεου εις το βεβαιωσαι τας επαγγελιας των πατερων

Este versículo significa que Jesus deveu mostrar a verdade aos judeus e a confirmar que Deus é fiel a suas promessas.

9τα δε εθνη υπερ ελεους δοξασαι τον θεον καθως γεγραπται δια τουτο εξομολογησομαι σοι εν εθνεσιν και τω ονοματι σου ψαλω

10και παλιν λεγει ευφρανθητε εθνη μετα του λαου αυτου

11και παλιν αινειτε τον κυριον παντα τα εθνη και επαινεσατε αυτον παντες οι λαοι

sl 117:1

12και παλιν ησαιας λεγει εσται η ριζα του ιεσσαι και ο ανισταμενος αρχειν εθνων επ αυτω εθνη ελπιουσιν

A raiz do Isaí se refere a Cristo, herdeiro da descendência do Isaí, pai do Davi (1Sa 16:1).

13ο δε θεος της ελπιδος πληρωσαι υμας πασης χαρας και ειρηνης εν τω πιστευειν εις το περισσευειν υμας εν τη ελπιδι εν δυναμει πνευματος αγιου

14πεπεισμαι δε αδελφοι μου και αυτος εγω περι υμων οτι και αυτοι μεστοι εστε αγαθωσυνης πεπληρωμενοι πασης γνωσεως δυναμενοι και αλληλους νουθετειν

15τολμηροτερον δε εγραψα υμιν αδελφοι απο μερους ως επαναμιμνησκων υμας δια την χαριν την δοθεισαν μοι υπο του θεου

16εις το ειναι με λειτουργον ιησου χριστου εις τα εθνη ιερουργουντα το ευαγγελιον του θεου ινα γενηται η προσφορα των εθνων ευπροσδεκτος ηγιασμενη εν πνευματι αγιω

17εχω ουν καυχησιν εν χριστω ιησου τα προς θεον

Paulo não se orgulhava do que tinha feito, mas sim do que Deus tinha feito através dele. Sentir orgulho da obra de Deus não é pecado a não ser adoração. Se você não estiver seguro de se seu orgulho for egoísta ou santo, pergunte-se: Sinto-me tão orgulhoso do que Deus faz mediante outras pessoas como do que faz através de mim?

18ου γαρ τολμησω λαλειν τι ων ου κατειργασατο χριστος δι εμου εις υπακοην εθνων λογω και εργω

19εν δυναμει σημειων και τερατων εν δυναμει πνευματος θεου ωστε με απο ιερουσαλημ και κυκλω μεχρι του ιλλυρικου πεπληρωκεναι το ευαγγελιον του χριστου

Ilírico era um território romano no mar Adriático que se achava entre o que são hoje a Itália e Grécia. Abrange quase o mesmo território da atual Yugoslavia. Para sua localização, veja o mapa em Romanos 1.

20ουτως δε φιλοτιμουμενον ευαγγελιζεσθαι ουχ οπου ωνομασθη χριστος ινα μη επ αλλοτριον θεμελιον οικοδομω

1co 3:9,15

2co 10:13,16

ef 2:20,22

21αλλα καθως γεγραπται οις ουκ ανηγγελη περι αυτου οψονται και οι ουκ ακηκοασιν συνησουσιν

is 52:15

is 65:1

22διο και ενεκοπτομην τα πολλα του ελθειν προς υμας

rm 1:13

1ts 2:17,18

23νυνι δε μηκετι τοπον εχων εν τοις κλιμασιν τουτοις επιποθιαν δε εχων του ελθειν προς υμας απο πολλων ετων

24ως εαν πορευωμαι εις την σπανιαν ελευσομαι προς υμας ελπιζω γαρ διαπορευομενος θεασασθαι υμας και υφ υμων προπεμφθηναι εκει εαν υμων πρωτον απο μερους εμπλησθω

25νυνι δε πορευομαι εις ιερουσαλημ διακονων τοις αγιοις

26ευδοκησαν γαρ μακεδονια και αχαια κοινωνιαν τινα ποιησασθαι εις τους πτωχους των αγιων των εν ιερουσαλημ

27ευδοκησαν γαρ και οφειλεται αυτων εισιν ει γαρ τοις πνευματικοις αυτων εκοινωνησαν τα εθνη οφειλουσιν και εν τοις σαρκικοις λειτουργησαι αυτοις

Se os gentis receberam o evangelho ("bênções espirituais") de Jerusalém, o mais natural era que mandassem a Jerusalém ajuda financeira ("bênções materiais").

28τουτο ουν επιτελεσας και σφραγισαμενος αυτοις τον καρπον τουτον απελευσομαι δι υμων εις την σπανιαν

O plano do Paulo era ir a Espanha porque estava no extremo ocidental do mundo civilizado. Queria que o evangelho se estendesse até ali. Além disso, Espanha possuía muitas personalidades ilustres e líderes influentes no mundo romano (Lucano, Marcial, Adriano) e talvez Paulo pensou que o cristianismo podia avançar muito em tal ambiente.

29οιδα δε οτι ερχομενος προς υμας εν πληρωματι ευλογιας του ευαγγελιου του χριστου ελευσομαι

30παρακαλω δε υμας αδελφοι δια του κυριου ημων ιησου χριστου και δια της αγαπης του πνευματος συναγωνισασθαι μοι εν ταις προσευχαις υπερ εμου προς τον θεον

Muito freqüentemente vemos na oração um tempo de distração, reflexão ou de apresentar petições a Deus. Mas aqui Paulo insiste aos crentes a unir-se a sua luta mediante a oração. A oração é uma arma que forma parte da armadura de todos os crentes ao interceder por outros que estão em luta contra Satanás. Refletem suas orações esta urgente necessidade?

31ινα ρυσθω απο των απειθουντων εν τη ιουδαια και ινα η διακονια μου η εις ιερουσαλημ ευπροσδεκτος γενηται τοις αγιοις