Hebreus 10

σκιαν γαρ εχων ο νομος των μελλοντων αγαθων ουκ αυτην την εικονα των πραγματων κατ ενιαυτον ταις αυταις θυσιαις ας προσφερουσιν εις το διηνεκες ουδεποτε δυναται τους προσερχομενους τελειωσαι
επει ουκ αν επαυσαντο προσφερομεναι δια το μηδεμιαν εχειν ετι συνειδησιν αμαρτιων τους λατρευοντας απαξ κεκαθαρμενους
αλλ εν αυταις αναμνησις αμαρτιων κατ ενιαυτον
αδυνατον γαρ αιμα ταυρων και τραγων αφαιρειν αμαρτιας
διο εισερχομενος εις τον κοσμον λεγει θυσιαν και προσφοραν ουκ ηθελησας σωμα δε κατηρτισω μοι
*
Citação do Salmo 40:6-8 (Sl40:6-8 na Septuaginta), aplicado a Jesus como cumprimento messiânico. O 'corpo preparado' substitui os sacrifícios animais, enfatizando a encarnação.
ολοκαυτωματα και περι αμαρτιας ουκ ευδοκησας
τοτε ειπον ιδου ηκω εν κεφαλιδι βιβλιου γεγραπται περι εμου του ποιησαι ο θεος το θελημα σου
*
A expressão 'no princípio do livro' refere-se ao rolo da Torá, indicando que toda a Escritura aponta para Cristo. A citação adaptada da LXX gerou debates sobre sua aplicação messiânica.
ανωτερον λεγων οτι θυσιαν και προσφοραν και ολοκαυτωματα και περι αμαρτιας ουκ ηθελησας ουδε ευδοκησας αιτινες κατα τον νομον προσφερονται
τοτε ειρηκεν ιδου ηκω του ποιησαι ο θεος το θελημα σου αναιρει το πρωτον ινα το δευτερον στηση
*
'Tira o primeiro, para estabelecer o segundo' marca a substituição da antiga aliança sacrificial pela nova aliança em Cristo, tema central de Hebreus.
εν ω θεληματι ηγιασμενοι εσμεν {VAR1: οι } δια της προσφορας του σωματος του ιησου χριστου εφαπαξ
και πας μεν ιερευς εστηκεν καθ ημεραν λειτουργων και τας αυτας πολλακις προσφερων θυσιας αιτινες ουδεποτε δυνανται περιελειν αμαρτιας
αυτος δε μιαν υπερ αμαρτιων προσενεγκας θυσιαν εις το διηνεκες εκαθισεν εν δεξια του θεου
*
Assentar à destra de Deus refere-se a Sl110:1, principal texto messiânico do NT. A posição sentada contrasta com sacerdotes levitas que permaneciam de pé (Hb10:11).
το λοιπον εκδεχομενος εως τεθωσιν οι εχθροι αυτου υποποδιον των ποδων αυτου
*
Continuação da citação de Sl110:1. A expectativa da subjugação final dos inimigos reflete a escatologia judaica do período do Segundo Templo.
μια γαρ προσφορα τετελειωκεν εις το διηνεκες τους αγιαζομενους
μαρτυρει δε ημιν και το πνευμα το αγιον μετα γαρ το προειρηκεναι
αυτη η διαθηκη ην διαθησομαι προς αυτους μετα τας ημερας εκεινας λεγει κυριος διδους νομους μου επι καρδιας αυτων και επι των διανοιων αυτων επιγραψω αυτους
*
Citação de Jr31:33-34 sobre a nova aliança. A promessa 'não me lembrarei mais' contrasta com a repetição de sacrifícios no sistema levítico (Hb10:3).
και των αμαρτιων αυτων και των ανομιων αυτων ου μη μνησθω ετι
οπου δε αφεσις τουτων ουκετι προσφορα περι αμαρτιας
εχοντες ουν αδελφοι παρρησιαν εις την εισοδον των αγιων εν τω αιματι ιησου
ην ενεκαινισεν ημιν οδον προσφατον και ζωσαν δια του καταπετασματος τουτ εστιν της σαρκος αυτου
*
O 'véu' como metáfora da carne de Cristo relaciona-se com o véu do templo (Ex26:31-33). A imagem antecipa o relato da crucificação em Mt27:51.
και ιερεα μεγαν επι τον οικον του θεου
προσερχωμεθα μετα αληθινης καρδιας εν πληροφορια πιστεως ερραντισμενοι τας καρδιας απο συνειδησεως πονηρας και λελουμενοι το σωμα υδατι καθαρω
κατεχωμεν την ομολογιαν της ελπιδος ακλινη πιστος γαρ ο επαγγειλαμενος
και κατανοωμεν αλληλους εις παροξυσμον αγαπης και καλων εργων
μη εγκαταλειποντες την επισυναγωγην εαυτων καθως εθος τισιν αλλα παρακαλουντες και τοσουτω μαλλον οσω βλεπετε εγγιζουσαν την ημεραν
εκουσιως γαρ αμαρτανοντων ημων μετα το λαβειν την επιγνωσιν της αληθειας ουκετι περι αμαρτιων απολειπεται θυσια
*
Verso polêmico sobre pecado voluntário. Interpretações variam entre apostasia definitiva (visão tradicional) ou rejeição consciente da graça (visão protestante).
φοβερα δε τις εκδοχη κρισεως και πυρος ζηλος εσθιειν μελλοντος τους υπεναντιους
αθετησας τις νομον μωσεως χωρις οικτιρμων επι δυσιν η τρισιν μαρτυσιν αποθνησκει
*
Referência a Dt17:6 sobre testemunhas. A pena capital mosaica serve de contraste com o julgamento mais severo na nova aliança (v.29).
ποσω δοκειτε χειρονος αξιωθησεται τιμωριας ο τον υιον του θεου καταπατησας και το αιμα της διαθηκης κοινον ηγησαμενος εν ω ηγιασθη και το πνευμα της χαριτος ενυβρισας
οιδαμεν γαρ τον ειποντα εμοι εκδικησις εγω ανταποδωσω λεγει κυριος και παλιν κυριος κρινει τον λαον αυτου
*
Cita Dt32:35-36 e Sl135:14. O uso combinado de textos mostra o método midráshico judaico de interpretação, comum nos escritos neotestamentários.
φοβερον το εμπεσειν εις χειρας θεου ζωντος
αναμιμνησκεσθε δε τας προτερον ημερας εν αις φωτισθεντες πολλην αθλησιν υπεμεινατε παθηματων
τουτο μεν ονειδισμοις τε και θλιψεσιν θεατριζομενοι τουτο δε κοινωνοι των ουτως αναστρεφομενων γενηθεντες
και γαρ τοις δεσμοις μου συνεπαθησατε και την αρπαγην των υπαρχοντων υμων μετα χαρας προσεδεξασθε γινωσκοντες εχειν εν εαυτοις κρειττονα υπαρξιν εν ουρανοις και μενουσαν
μη αποβαλητε ουν την παρρησιαν υμων ητις εχει μισθαποδοσιαν μεγαλην
υπομονης γαρ εχετε χρειαν ινα το θελημα του θεου ποιησαντες κομισησθε την επαγγελιαν
ετι γαρ μικρον οσον οσον ο ερχομενος ηξει και ου χρονιει
*
Citação adaptada de Hc2:3-4. A versão segue a LXX (fé), diferindo do texto massorético (fidelidade). Paulo usa a mesma passagem em Rm1:17, mostrando debate teológico sobre a tradução.
ο δε δικαιος εκ πιστεως ζησεται και εαν υποστειληται ουκ ευδοκει η ψυχη μου εν αυτω
ημεις δε ουκ εσμεν υποστολης εις απωλειαν αλλα πιστεως εις περιποιησιν ψυχης