Gálatas 6

αδελφοι εαν και προληφθη ανθρωπος εν τινι παραπτωματι υμεις οι πνευματικοι καταρτιζετε τον τοιουτον εν πνευματι πραοτητος σκοπων σεαυτον μη και συ πειρασθης
αλληλων τα βαρη βασταζετε και ουτως αναπληρωσατε τον νομον του χριστου
*
Paulo parece contradizer-se entre 'levar as cargas uns dos outros' (v.2) e 'cada um levará sua própria carga' (v.5). A diferença está no grego: 'cargas' (baros = peso excessivo) refere-se a crises que exigem ajuda mútua, enquanto 'carga' (phortion = fardo cotidiano) são responsabilidades individuais.
ει γαρ δοκει τις ειναι τι μηδεν ων εαυτον φρεναπατα
το δε εργον εαυτου δοκιμαζετω εκαστος και τοτε εις εαυτον μονον το καυχημα εξει και ουκ εις τον ετερον
εκαστος γαρ το ιδιον φορτιον βαστασει
κοινωνειτω δε ο κατηχουμενος τον λογον τω κατηχουντι εν πασιν αγαθοις
μη πλανασθε θεος ου μυκτηριζεται ο γαρ εαν σπειρη ανθρωπος τουτο και θερισει
*
O princípio da semeadura (v.7-9) aparece em várias culturas antigas, mas aqui ganha dimensão escatológica. Paralelos em provérbios judaicos (Pirkei Avot 3:15) e no próprio NT (2coríntios 9:6).
οτι ο σπειρων εις την σαρκα εαυτου εκ της σαρκος θερισει φθοραν ο δε σπειρων εις το πνευμα εκ του πνευματος θερισει ζωην αιωνιον
*
Contraste radical entre 'carne' e 'Espírito' reflete a teologia paulina da guerra espiritual (romanos 8:5-13). A 'corrupção' (phthora) alude tanto à decadência moral quanto à mortalidade física.
το δε καλον ποιουντες μη εκκακωμεν καιρω γαρ ιδιω θερισομεν μη εκλυομενοι
αρα ουν ως καιρον εχομεν εργαζωμεθα το αγαθον προς παντας μαλιστα δε προς τους οικειους της πιστεως
ιδετε πηλικοις υμιν γραμμασιν εγραψα τη εμη χειρι
οσοι θελουσιν ευπροσωπησαι εν σαρκι ουτοι αναγκαζουσιν υμας περιτεμνεσθαι μονον ινα μη τω σταυρω του χριστου διωκωνται
*
A pressão para circuncidar (v.12-13) revela o conflito histórico entre cristãos judaizantes e gentios. A circuncisão era sinal de aliança (gn17:11), mas Paulo a considera irrelevante na Nova Aliança (colossenses 2:11).
ουδε γαρ οι περιτεμνομενοι αυτοι νομον φυλασσουσιν αλλα θελουσιν υμας περιτεμνεσθαι ινα εν τη υμετερα σαρκι καυχησωνται
εμοι δε μη γενοιτο καυχασθαι ει μη εν τω σταυρω του κυριου ημων ιησου χριστου δι ου εμοι κοσμος εσταυρωται καγω τω κοσμω
*
A 'glória na cruz' (v.14) era escandalosa no contexto romano, pois a crucificação era pena infame para escravos e rebeldes. Paradoxalmente, Paulo transforma o símbolo de vergonha em emblema de vitória (1coríntios 1:18).
εν γαρ χριστω ιησου ουτε περιτομη τι ισχυει ουτε ακροβυστια αλλα καινη κτισις
*
'Nova criatura' (kainē ktisis) é conceito-chave da antropologia cristã paulina, desenvolvido em 2coríntios 5:17. Contrasta com o legalismo judaizante ao priorizar transformação interior sobre ritos externos.
και οσοι τω κανονι τουτω στοιχησουσιν ειρηνη επ αυτους και ελεος και επι τον ισραηλ του θεου
*
'Israel de Deus' (v.16) gera debates: 1) Igreja como novo Israel espiritual 2) Remanescente judeu cristão 3) Jogo retórico contra os judaizantes. A expressão única no NT reflete tensão entre universalismo e particularismo.
του λοιπου κοπους μοι μηδεις παρεχετω εγω γαρ τα στιγματα του κυριου ιησου εν τω σωματι μου βασταζω
*
As 'marcas de Jesus' (stigmata) provavelmente se referem a cicatrizes de perseguições (2coríntios 11:23-25), não a fenômenos místicos. Serviam como credenciais apostólicas contra os críticos de Paulo.
η χαρις του κυριου ημων ιησου χριστου μετα του πνευματος υμων αδελφοι αμην [προς γαλατας εγραφη απο ρωμης]