Atos 10

1ανηρ δε τις ην εν καισαρεια ονοματι κορνηλιος εκατονταρχης εκ σπειρης της καλουμενης ιταλικης

Esta Cesarea, às vezes chamada Cesarea da Palestina, estava localizada na costa do Mediterrâneo, a 51 km do norte do Jope. Era a maior e importante cidade portuária do Mediterrâneo na Palestina, serve de capital na província romana da Judea.Este oficial romano era um centurião que tinha a seu mando cem soldados. Não obstante permanecer na Cesarea, Cornelio talvez ia voltar logo para Roma. Sua conversão foi o passo mais importante para a difusão do evangelho na cidade capital.

2ευσεβης και φοβουμενος τον θεον συν παντι τω οικω αυτου ποιων τε ελεημοσυνας πολλας τω λαω και δεομενος του θεου διαπαντος

"O que acontecerá com quão pagãos alguma vez escutaram de Cristo?" Esta é uma pergunta comum que se faz em relação à justiça de Deus. Cornelio não era cristão, mas procurava deus e era um homem reverente e generoso. Daí que Deus enviou ao Pedro para que lhe falasse de Cristo. Cornelio é um exemplo de que Deus "é galardonador dos que lhe buscam" (Hb 11:6). Quem o busca com sinceridade o acharão! Deus permitiu que Cornelio tivesse um conhecimento mais completo.

3ειδεν εν οραματι φανερως ωσει ωραν εννατην της ημερας αγγελον του θεου εισελθοντα προς αυτον και ειποντα αυτω κορνηλιε

4ο δε ατενισας αυτω και εμφοβος γενομενος ειπεν τι εστιν κυριε ειπεν δε αυτω αι προσευχαι σου και αι ελεημοσυναι σου ανεβησαν εις μνημοσυνον ενωπιον του θεου

Deus viu a sinceridade da fé do Cornelio. Suas orações e generosidade subiram "para memória diante de Deus", uma oferenda de sacrifício ao Senhor. Deus responde as sinceras orações dos que lhe buscam e envia a pessoa apta com a informação adequada no tempo apropriado.

5και νυν πεμψον εις ιοππην ανδρας και μεταπεμψαι σιμωνα ος επικαλειται πετρος

6ουτος ξενιζεται παρα τινι σιμωνι βυρσει ω εστιν οικια παρα θαλασσαν ουτος λαλησει σοι τι σε δει ποιειν

7ως δε απηλθεν ο αγγελος ο λαλων τω κορνηλιω φωνησας δυο των οικετων αυτου και στρατιωτην ευσεβη των προσκαρτερουντων αυτω

8και εξηγησαμενος αυτοις απαντα απεστειλεν αυτους εις την ιοππην

9τη δε επαυριον οδοιπορουντων εκεινων και τη πολει εγγιζοντων ανεβη πετρος επι το δωμα προσευξασθαι περι ωραν εκτην

10εγενετο δε προσπεινος και ηθελεν γευσασθαι παρασκευαζοντων δε εκεινων επεπεσεν επ αυτον εκστασις

11και θεωρει τον ουρανον ανεωγμενον και καταβαινον επ αυτον σκευος τι ως οθονην μεγαλην τεσσαρσιν αρχαις δεδεμενον και καθιεμενον επι της γης

12εν ω υπηρχεν παντα τα τετραποδα της γης και τα θηρια και τα ερπετα και τα πετεινα του ουρανου

Segundo a Lei judia, certos mantimentos estavam proibidos (veja-se Levítico 11). Estas leis faziam difícil que judeus e gentis comessem juntos, pois existia o risco de contaminação. Mais ainda, aos gentis lhes via freqüentemente como "imundos". A visão do Pedro significava que não devia ver os gentis como inferiores, a quem Deus não redimiria. antes de ter esta visão, pensava que um oficial romano gentil não poderia aceitar a Cristo. Depois, compreendeu que deveria ir com a mensagem ao lar gentil e lhe pregar ao Cornelio as boas novas de salvação no Jesucristo.

13και εγενετο φωνη προς αυτον αναστας πετρε θυσον και φαγε

jr 35:2,5

jo 4:31,34

at 10:10

14ο δε πετρος ειπεν μηδαμως κυριε οτι ουδεποτε εφαγον παν κοινον η ακαθαρτον

15και φωνη παλιν εκ δευτερου προς αυτον α ο θεος εκαθαρισεν συ μη κοινου

16τουτο δε εγενετο επι τρις και παλιν ανεληφθη το σκευος εις τον ουρανον

gn 41:32

jo 21:17

2co 13:1

17ως δε εν εαυτω διηπορει ο πετρος τι αν ειη το οραμα ο ειδεν και ιδου οι ανδρες οι απεσταλμενοι απο του κορνηλιου διερωτησαντες την οικιαν σιμωνος επεστησαν επι τον πυλωνα

18και φωνησαντες επυνθανοντο ει σιμων ο επικαλουμενος πετρος ενθαδε ξενιζεται

at 11:11

at 10:5,6

19του δε πετρου ενθυμουμενου περι του οραματος ειπεν αυτω το πνευμα ιδου ανδρες τρεις ζητουσιν σε

20αλλα αναστας καταβηθι και πορευου συν αυτοις μηδεν διακρινομενος διοτι εγω απεσταλκα αυτους

21καταβας δε πετρος προς τους ανδρας τους απεσταλμενους απο του κορνηλιου προς αυτον ειπεν ιδου εγω ειμι ον ζητειτε τις η αιτια δι ην παρεστε

22οι δε ειπον κορνηλιος εκατονταρχης ανηρ δικαιος και φοβουμενος τον θεον μαρτυρουμενος τε υπο ολου του εθνους των ιουδαιων εχρηματισθη υπο αγγελου αγιου μεταπεμψασθαι σε εις τον οικον αυτου και ακουσαι ρηματα παρα σου

23εισκαλεσαμενος ουν αυτους εξενισεν τη δε επαυριον ο πετρος εξηλθεν συν αυτοις και τινες των αδελφων των απο της ιοππης συνηλθον αυτω

24και τη επαυριον εισηλθον εις την καισαρειαν ο δε κορνηλιος ην προσδοκων αυτους συγκαλεσαμενος τους συγγενεις αυτου και τους αναγκαιους φιλους

25ως δε εγενετο εισελθειν τον πετρον συναντησας αυτω ο κορνηλιος πεσων επι τους ποδας προσεκυνησεν

26ο δε πετρος αυτον ηγειρεν λεγων αναστηθι καγω αυτος ανθρωπος ειμι

27και συνομιλων αυτω εισηλθεν και ευρισκει συνεληλυθοτας πολλους

28εφη τε προς αυτους υμεις επιστασθε ως αθεμιτον εστιν ανδρι ιουδαιω κολλασθαι η προσερχεσθαι αλλοφυλω και εμοι ο θεος εδειξεν μηδενα κοινον η ακαθαρτον λεγειν ανθρωπον

29διο και αναντιρρητως ηλθον μεταπεμφθεις πυνθανομαι ουν τινι λογω μετεπεμψασθε με

sl 119:60

at 10:19,20

1pe 3:15

30και ο κορνηλιος εφη απο τεταρτης ημερας μεχρι ταυτης της ωρας ημην νηστευων και την εννατην ωραν προσευχομενος εν τω οικω μου και ιδου ανηρ εστη ενωπιον μου εν εσθητι λαμπρα

31και φησιν κορνηλιε εισηκουσθη σου η προσευχη και αι ελεημοσυναι σου εμνησθησαν ενωπιον του θεου

32πεμψον ουν εις ιοππην και μετακαλεσαι σιμωνα ος επικαλειται πετρος ουτος ξενιζεται εν οικια σιμωνος βυρσεως παρα θαλασσαν ος παραγενομενος λαλησει σοι

33εξαυτης ουν επεμψα προς σε συ τε καλως εποιησας παραγενομενος νυν ουν παντες ημεις ενωπιον του θεου παρεσμεν ακουσαι παντα τα προστεταγμενα σοι υπο του θεου

34ανοιξας δε πετρος το στομα ειπεν επ αληθειας καταλαμβανομαι οτι ουκ εστιν προσωποληπτης ο θεος

35αλλ εν παντι εθνει ο φοβουμενος αυτον και εργαζομενος δικαιοσυνην δεκτος αυτω εστιν

Em cada nação há corações abertos a Deus, preparados para receber o evangelho, mas alguém tem que anunciá-lo. Procurar deus não é suficiente, a gente deve ter um encontro com O. Como então os que lhe buscam poderão encontrar a Deus sem que alguém lhes mostre o caminho? Está-lhe pedindo Deus que lhe mostre o caminho a alguém? (Veja-se Rom 10:14-15.)

36τον λογον ον απεστειλεν τοις υιοις ισραηλ ευαγγελιζομενος ειρηνην δια ιησου χριστου ουτος εστιν παντων κυριος

37υμεις οιδατε το γενομενον ρημα καθ ολης της ιουδαιας αρξαμενον απο της γαλιλαιας μετα το βαπτισμα ο εκηρυξεν ιωαννης

38ιησουν τον απο {VAR1: ναζαρετ } {VAR2: ναζαρεθ } ως εχρισεν αυτον ο θεος πνευματι αγιω και δυναμει ος διηλθεν ευεργετων και ιωμενος παντας τους καταδυναστευομενους υπο του διαβολου οτι ο θεος ην μετ αυτου

39και ημεις εσμεν μαρτυρες παντων ων εποιησεν εν τε τη χωρα των ιουδαιων και εν ιερουσαλημ ον ανειλον κρεμασαντες επι ξυλου

40τουτον ο θεος ηγειρεν τη τριτη ημερα και εδωκεν αυτον εμφανη γενεσθαι

41ου παντι τω λαω αλλα μαρτυσιν τοις προκεχειροτονημενοις υπο του θεου ημιν οιτινες συνεφαγομεν και συνεπιομεν αυτω μετα το αναστηναι αυτον εκ νεκρων

42και παρηγγειλεν ημιν κηρυξαι τω λαω και διαμαρτυρασθαι οτι αυτος εστιν ο ωρισμενος υπο του θεου κριτης ζωντων και νεκρων

43τουτω παντες οι προφηται μαρτυρουσιν αφεσιν αμαρτιων λαβειν δια του ονοματος αυτου παντα τον πιστευοντα εις αυτον

Isaías (52.13-53.12) e Ezequiel (36.25, 26) são dois exemplos de profetas que escreveram a respeito do Jesus.

44ετι λαλουντος του πετρου τα ρηματα ταυτα επεπεσεν το πνευμα το αγιον επι παντας τους ακουοντας τον λογον

45και εξεστησαν οι εκ περιτομης πιστοι οσοι συνηλθον τω πετρω οτι και επι τα εθνη η δωρεα του αγιου πνευματος εκκεχυται

Cornelio e Pedro foram duas pessoas muito diferentes. Cornelio era um gentil, rico, militar. Pedro era um pescador judeu que se voltou pregador. Mas o plano de Deus os incluiu ambos. Esse dia na casa do Cornelio, um novo capítulo na história cristã se escreveu por um cristão judeu e um cristão gentil, ambos descobriram algo importante a respeito da obra de Deus na outra pessoa. Cornelio necessitou ao Pedro e a seu evangelho para saber que podia salvar-se. Pedro necessitou do Cornelio e sua salvação para saber que os gentis estavam incluídos no plano de Deus. Você e outro crente também podem necessitar-se mutuamente para compreender como Deus obra!

46ηκουον γαρ αυτων λαλουντων γλωσσαις και μεγαλυνοντων τον θεον τοτε απεκριθη ο πετρος

47μητι το υδωρ κωλυσαι δυναται τις του μη βαπτισθηναι τουτους οιτινες το πνευμα το αγιον ελαβον καθως και ημεις

48προσεταξεν τε αυτους βαπτισθηναι εν τω ονοματι του κυριου τοτε ηρωτησαν αυτον επιμειναι ημερας τινας

Cornelio quis que Pedro ficasse vários dias. Era um novo crente e deduziu que necessitava ensino e companheirismo. Está você realmente interessado em saber mais a respeito do Jesus? É importante que reconheça sua necessidade de reunir-se com cristãos amadurecidos e procurar aprender deles.