1 Coríntios 10

ου θελω δε υμας αγνοειν αδελφοι οτι οι πατερες ημων παντες υπο την νεφελην ησαν και παντες δια της θαλασσης διηλθον
και παντες εις τον μωσην εβαπτισαντο εν τη νεφελη και εν τη θαλασση
και παντες το αυτο βρωμα πνευματικον εφαγον
και παντες το αυτο πομα πνευματικον επιον επινον γαρ εκ πνευματικης ακολουθουσης πετρας η δε πετρα ην ο χριστος
*
Paulo identifica Cristo como a 'pedra espiritual' que seguia os israelitas no deserto, interpretando o evento de Êxodo 17:6 e Números 20:11 de forma tipológica. Essa associação entre a rocha do deserto e Cristo é uma interpretação midráshica, comum no pensamento judaico-cristão primitivo.
αλλ ουκ εν τοις πλειοσιν αυτων ευδοκησεν ο θεος κατεστρωθησαν γαρ εν τη ερημω
*
A referência à queda no deserto alude à rebelião de Números 14:26-35, onde toda a geração do êxodo (exceto Josué e Calebe) foi proibida de entrar em Canaã.
ταυτα δε τυποι ημων εγενηθησαν εις το μη ειναι ημας επιθυμητας κακων καθως κακεινοι επεθυμησαν
μηδε ειδωλολατραι γινεσθε καθως τινες αυτων ως γεγραπται εκαθισεν ο λαος φαγειν και πιειν και ανεστησαν παιζειν
*
A citação direta vem de Êxodo 32:6, descrevendo a idolatria do bezerro de ouro. O termo 'folgar' (gr. paizein) pode ter conotação sexual, ligando-se aos rituais de fertilidade pagãos.
μηδε πορνευωμεν καθως τινες αυτων επορνευσαν και επεσον εν μια ημερα εικοσιτρεις χιλιαδες
*
A discrepância numérica (23 mil vs 24 mil em Números 25:9) gera debates: 1) Possível erro de cópia 2) Contagem diferenciada (23 mil mortos num dia + 1 mil depois) 3) Uso de tradição oral distinta da versão massorética.
μηδε εκπειραζωμεν τον χριστον καθως και τινες αυτων επειρασαν και υπο των οφεων απωλοντο
*
Ao atribuir a 'tentação de Cristo' ao evento de Números 21:4-9 (onde o povo murmura contra Deus), Paulo iguala Cristo a Javé - afirmação radical da divindade de Jesus no contexto monoteísta judaico.
μηδε γογγυζετε καθως και τινες αυτων εγογγυσαν και απωλοντο υπο του ολοθρευτου
*
O 'destruidor' (gr. olothreutés) remete ao anjo exterminador de Êxodo 12:23, mostrando continuidade entre o juízo divino no AT e NT.
ταυτα δε παντα τυποι συνεβαινον εκεινοις εγραφη δε προς νουθεσιαν ημων εις ους τα τελη των αιωνων κατηντησεν
*
A expressão 'fins dos séculos' (gr. tōn aiōnōn) reflete a visão escatológica paulina de que a comunidade cristã vive na era messiânica final.
ωστε ο δοκων εσταναι βλεπετω μη πεση
πειρασμος υμας ουκ ειληφεν ει μη ανθρωπινος πιστος δε ο θεος ος ουκ εασει υμας πειρασθηναι υπερ ο δυνασθε αλλα ποιησει συν τω πειρασμω και την εκβασιν του δυνασθαι υμας υπενεγκειν
διοπερ αγαπητοι μου φευγετε απο της ειδωλολατρειας
ως φρονιμοις λεγω κρινατε υμεις ο φημι
το ποτηριον της ευλογιας ο ευλογουμεν ουχι κοινωνια του αιματος του χριστου εστιν τον αρτον ον κλωμεν ουχι κοινωνια του σωματος του χριστου εστιν
οτι εις αρτος εν σωμα οι πολλοι εσμεν οι γαρ παντες εκ του ενος αρτου μετεχομεν
βλεπετε τον ισραηλ κατα σαρκα ουχι οι εσθιοντες τας θυσιας κοινωνοι του θυσιαστηριου εισιν
τι ουν φημι οτι ειδωλον τι εστιν η οτι ειδωλοθυτον τι εστιν
αλλ οτι α θυει τα εθνη δαιμονιοις θυει και ου θεω ου θελω δε υμας κοινωνους των δαιμονιων γινεσθαι
*
A associação de ídolos a demônios ecoa Deuteronômio 32:17 e Salmo 96:5, refletindo a cosmovisão judaica do Segundo Templo sobre o poder espiritual por trás da idolatria.
ου δυνασθε ποτηριον κυριου πινειν και ποτηριον δαιμονιων ου δυνασθε τραπεζης κυριου μετεχειν και τραπεζης δαιμονιων
η παραζηλουμεν τον κυριον μη ισχυροτεροι αυτου εσμεν
παντα μοι εξεστιν αλλ ου παντα συμφερει παντα μοι εξεστιν αλλ ου παντα οικοδομει
*
A repetição de 'tudo me é permitido' (1Co 6:12) mostra o princípio paulino: a liberdade cristã é limitada pelo amor e edificação comunitária.
μηδεις το εαυτου ζητειτω αλλα το του ετερου εκαστος
παν το εν μακελλω πωλουμενον εσθιετε μηδεν ανακρινοντες δια την συνειδησιν
του γαρ κυριου η γη και το πληρωμα αυτης
ει δε τις καλει υμας των απιστων και θελετε πορευεσθαι παν το παρατιθεμενον υμιν εσθιετε μηδεν ανακρινοντες δια την συνειδησιν
εαν δε τις υμιν ειπη τουτο ειδωλοθυτον εστιν μη εσθιετε δι εκεινον τον μηνυσαντα και την συνειδησιν του γαρ κυριου η γη και το πληρωμα αυτης
*
A instrução sobre carne sacrificada repete e desenvolve o princípio de 1 Coríntios 8:7-13, priorizando a consciência do irmão mais fraco sobre os direitos individuais.
συνειδησιν δε λεγω ουχι την εαυτου αλλα την του ετερου ινα τι γαρ η ελευθερια μου κρινεται υπο αλλης συνειδησεως
ει δε εγω χαριτι μετεχω τι βλασφημουμαι υπερ ου εγω ευχαριστω
ειτε ουν εσθιετε ειτε πινετε ειτε τι ποιειτε παντα εις δοξαν θεου ποιειτε
*
O versículo-chave da teologia da glorificação (cf. Colossenses 3:17) estabelece o propósito fundamental da ética cristã: manifestar a soberania de Deus em todas as ações humanas.
απροσκοποι γινεσθε και ιουδαιοις και ελλησιν και τη εκκλησια του θεου
καθως καγω παντα πασιν αρεσκω μη ζητων το εμαυτου συμφερον αλλα το των πολλων ινα σωθωσιν