Mateus 24

1και εξελθων ο ιησους επορευετο απο του ιερου και προσηλθον οι μαθηται αυτου επιδειξαι αυτω τας οικοδομας του ιερου

2ο δε ιησους ειπεν αυτοις ου βλεπετε παντα ταυτα αμην λεγω υμιν ου μη αφεθη ωδε λιθος επι λιθον ος ου μη καταλυθησεται

1rs 9:7,8

3καθημενου δε αυτου επι του ορους των ελαιων προσηλθον αυτω οι μαθηται κατ ιδιαν λεγοντες ειπε ημιν ποτε ταυτα εσται και τι το σημειον της σης παρουσιας και της συντελειας του αιωνος

Jesus estava sentado no Monte dos Olivos, o mesmo lugar onde o profeta Zacarías predisse que o Messías poria seus pés quando deveu estabelecer seu reino (Zec 14:4). Este era um momento adequado para que os discípulos perguntassem ao Jesus quando viria podendo e que acontecimentos teriam lugar. A resposta do Jesus enfatizou os acontecimentos que teriam lugar antes do final dos tempos. Esclareceu que não deviam preocupar-se com a data exata a não ser em estar preparados, em viver como Deus manda, para que quando viesse em glória, pudesse considerá-los seus.

4και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις βλεπετε μη τις υμας πλανηση

Os discípulos perguntaram ao Jesus pelos sinais de sua vinda e pelo fim dos tempos. primeiro Jesus respondeu: "Olhem que ninguém lhes engane". O fato é que sempre que olhamos aos sinais voltamos suscetíveis a ser enganados. Há muitos falsos profetas (24.11-24) rondando com falsos sinais de espiritualidade, poder e autoridade. A única maneira certa de nos guardar do engano é fixar o olhar no Jesus e suas palavras. Não procure sinais especiais e não perca o tempo olhando a outros. Olhe a Cristo.

5πολλοι γαρ ελευσονται επι τω ονοματι μου λεγοντες εγω ειμι ο χριστος και πολλους πλανησουσιν

6μελλησετε δε ακουειν πολεμους και ακοας πολεμων ορατε μη θροεισθε δει γαρ παντα γενεσθαι αλλ ουπω εστιν το τελος

7εγερθησεται γαρ εθνος επι εθνος και βασιλεια επι βασιλειαν και εσονται λιμοι και λοιμοι και σεισμοι κατα τοπους

8παντα δε ταυτα αρχη ωδινων

9τοτε παραδωσουσιν υμας εις θλιψιν και αποκτενουσιν υμας και εσεσθε μισουμενοι υπο παντων των εθνων δια το ονομα μου

10και τοτε σκανδαλισθησονται πολλοι και αλληλους παραδωσουσιν και μισησουσιν αλληλους

11και πολλοι ψευδοπροφηται εγερθησονται και πλανησουσιν πολλους

O Antigo Testamento menciona com freqüência aos falsos profetas (vejam-se 2Ki 3:13; Isa 44:25; Jr 23:16; Eze 13:2-3; Mic 3:5; Zec 13:2). Eram pessoas que afirmavam ter recebida mensagens de Deus e que pregavam "saúde e bem-estar". Diziam só o que a gente queria ouvir, mesmo que a nação não seguia a Deus como devesse. Houve falsos profetas nos tempos do Jesus e os temos também hoje. São líderes populares que pulverizam um evangelho falso, que dizem o que a gente quer ouvir: "Deus quer que você seja rico", "Faça o que deseje", "Não existem nem o pecado nem o inferno". Jesus anunciou que viriam professores falsos, e pôs em alerta a seus discípulos, assim como o faz conosco, para que não escutemos suas perigosas palavras.

12και δια το πληθυνθηναι την ανομιαν ψυγησεται η αγαπη των πολλων

Com os ensinos falsos e a perda dos valores morais vem uma enfermidade particularmente destrutiva: a perda do verdadeiro amor a Deus e a outros. O pecado esfria nosso amor Por Deus e por outros ao fazer que nos enfoquemos só em nós mesmos. Ninguém poderá amar se pensar só em si mesmo.

13ο δε υπομεινας εις τελος ουτος σωθησεται

Jesus predisse que os que aborrecem seus pontos de vista perseguiriam com severidade aos cristãos. Entretanto, os cristãos podiam ter esperança em meio da terrível perseguição, sabendo que a salvação era deles. Os tempos de prova servem para diferenciar aos cristãos verdadeiros dos que não o são ou dos que são cristãos só quando as coisas vão bem. Quando o pressionarem a render-se e dar as costas a Cristo, não ceda. Recorde os benefícios de permanecer firme e siga vivendo por Cristo.

14και κηρυχθησεται τουτο το ευαγγελιον της βασιλειας εν ολη τη οικουμενη εις μαρτυριον πασιν τοις εθνεσιν και τοτε ηξει το τελος

Jesus disse que antes de que O voltasse, as boas novas sobre o Reino (a mensagem de salvação) seriam pregadas em todo mundo. Esta era a missão dos discípulos, e é a nossa hoje. Jesus se ocupou do fim dos tempos e do julgamento final a fim de mostrar a seus seguidores a urgência de pulverizar as boas novas de salvação em qualquer parte.

15οταν ουν ιδητε το βδελυγμα της ερημωσεως το ρηθεν δια δανιηλ του προφητου {VAR1: εστος } {VAR2: εστως } εν τοπω αγιω ο αναγινωσκων νοειτω

16τοτε οι εν τη ιουδαια φευγετωσαν επι τα ορη

17ο επι του δωματος μη καταβαινετω αραι τι εκ της οικιας αυτου

18και ο εν τω αγρω μη επιστρεψατω οπισω αραι τα ιματια αυτου

19ουαι δε ταις εν γαστρι εχουσαις και ταις θηλαζουσαις εν εκειναις ταις ημεραις

20προσευχεσθε δε ινα μη γενηται η φυγη υμων χειμωνος μηδε εν σαββατω

ex 16:29

at 1:12

21εσται γαρ τοτε θλιψις μεγαλη οια ου γεγονεν απ αρχης κοσμου εως του νυν ουδ ου μη γενηται

22και ει μη εκολοβωθησαν αι ημεραι εκειναι ουκ αν εσωθη πασα σαρξ δια δε τους εκλεκτους κολοβωθησονται αι ημεραι εκειναι

23τοτε εαν τις υμιν ειπη ιδου ωδε ο χριστος η ωδε μη πιστευσητε

24εγερθησονται γαρ ψευδοχριστοι και ψευδοπροφηται και δωσουσιν σημεια μεγαλα και τερατα ωστε πλανησαι ει δυνατον και τους εκλεκτους

25ιδου προειρηκα υμιν

26εαν ουν ειπωσιν υμιν ιδου εν τη ερημω εστιν μη εξελθητε ιδου εν τοις ταμειοις μη πιστευσητε

27ωσπερ γαρ η αστραπη εξερχεται απο ανατολων και φαινεται εως δυσμων ουτως εσται και η παρουσια του υιου του ανθρωπου

28οπου γαρ εαν η το πτωμα εκει συναχθησονται οι αετοι

29ευθεως δε μετα την θλιψιν των ημερων εκεινων ο ηλιος σκοτισθησεται και η σεληνη ου δωσει το φεγγος αυτης και οι αστερες πεσουνται απο του ουρανου και αι δυναμεις των ουρανων σαλευθησονται

30και τοτε φανησεται το σημειον του υιου του ανθρωπου εν τω ουρανω και τοτε κοψονται πασαι αι φυλαι της γης και οψονται τον υιον του ανθρωπου ερχομενον επι των νεφελων του ουρανου μετα δυναμεως και δοξης πολλης

Os incrédulos se lamentarão ao descobrir inesperadamente que estavam equivocados. Tudo o que foi objeto de sua brincadeira acontecerá, e já será muito tarde para repensar.

31και αποστελει τους αγγελους αυτου μετα σαλπιγγος φωνης μεγαλης και επισυναξουσιν τους εκλεκτους αυτου εκ των τεσσαρων ανεμων απ ακρων ουρανων εως ακρων αυτων

32απο δε της συκης μαθετε την παραβολην οταν ηδη ο κλαδος αυτης γενηται απαλος και τα φυλλα εκφυη γινωσκετε οτι εγγυς το θερος

mc 13:28,29

lc 21:29,30

33ουτως και υμεις οταν ιδητε παντα ταυτα γινωσκετε οτι εγγυς εστιν επι θυραις

34αμην λεγω υμιν ου μη παρελθη η γενεα αυτη εως αν παντα ταυτα γενηται

35ο ουρανος και η γη παρελευσονται οι δε λογοι μου ου μη παρελθωσιν

36περι δε της ημερας εκεινης και της ωρας ουδεις οιδεν ουδε οι αγγελοι των ουρανων ει μη ο πατηρ μου μονος

É bom que não saibamos com exatidão quando Cristo voltará. Se chegássemos a conhecer a data precisa, veríamo-nos tentados a descuidar a tarefa que Cristo nos encomendou, ou pior ainda, poderíamos planejar pecar e nos voltar para Deus justo ao final. O céu não é a única meta; há um trabalho que cumprir aqui. E devemos levá-la a cabo até a morte ou até o momento inequívoco da volta de nosso Senhor.

37ωσπερ δε αι ημεραι του νωε ουτως εσται και η παρουσια του υιου του ανθρωπου

38ωσπερ γαρ ησαν εν ταις ημεραις ταις προ του κατακλυσμου τρωγοντες και πινοντες γαμουντες και εκγαμιζοντες αχρι ης ημερας εισηλθεν νωε εις την κιβωτον

39και ουκ εγνωσαν εως ηλθεν ο κατακλυσμος και ηρεν απαντας ουτως εσται και η παρουσια του υιου του ανθρωπου

40τοτε δυο εσονται εν τω αγρω ο εις παραλαμβανεται και ο εις αφιεται

41δυο αληθουσαι εν τω μυλωνι μια παραλαμβανεται και μια αφιεται

ex 11:5

is 47:2

lc 17:35

42γρηγορειτε ουν οτι ουκ οιδατε ποια ωρα ο κυριος υμων ερχεται

43εκεινο δε γινωσκετε οτι ει ηδει ο οικοδεσποτης ποια φυλακη ο κλεπτης ερχεται εγρηγορησεν αν και ουκ αν ειασεν διορυγηναι την οικιαν αυτου

44δια τουτο και υμεις γινεσθε ετοιμοι οτι η ωρα ου δοκειτε ο υιος του ανθρωπου ερχεται

O propósito do Jesus ao referir-se a sua volta não é estimular predições nem cálculos a respeito da data a não ser nos advertir que devemos estar preparados. Estará você preparado? A única medida que terá que tomar é lhe obedecer hoje (24.46).

45τις αρα εστιν ο πιστος δουλος και φρονιμος ον κατεστησεν ο κυριος αυτου επι της θεραπειας αυτου του διδοναι αυτοις την τροφην εν καιρω

46μακαριος ο δουλος εκεινος ον ελθων ο κυριος αυτου ευρησει ποιουντα ουτως

47αμην λεγω υμιν οτι επι πασιν τοις υπαρχουσιν αυτου καταστησει αυτον

48εαν δε ειπη ο κακος δουλος εκεινος εν τη καρδια αυτου χρονιζει ο κυριος μου ελθειν

49και αρξηται τυπτειν τους συνδουλους εσθιειν δε και πινειν μετα των μεθυοντων

50ηξει ο κυριος του δουλου εκεινου εν ημερα η ου προσδοκα και εν ωρα η ου γινωσκει

O conhecer que a vinda de Cristo será sorpresiva devesse motivar em nós uma constante preparação. Não devemos viver em forma irresponsável. Não devemos nos sentar e esperar sem fazer nada, nem procurar o prazer de ser servidos, nem usar sua demora como uma desculpa para não cumprir com a tarefa de Deus de edificar seu Reino, nem nos confiar em cálculos precisos das datas, nem permitir que nossa curiosidade pelo fim dos tempos nos além de cumprir com a obra de Deus.

51και διχοτομησει αυτον και το μερος αυτου μετα των υποκριτων θησει εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων

"O choro e o ranger de dentes" é uma frase que denota desespero. O julgamento vindouro de Deus é tão certo como a volta de Cristo à terra.