Marcos 14

1ην δε το πασχα και τα αζυμα μετα δυο ημερας και εζητουν οι αρχιερεις και οι γραμματεις πως αυτον εν δολω κρατησαντες αποκτεινωσιν

A Páscoa comemorava a noite em que os israelitas foram liberados do Egito (Exodo 12), quando Deus "passou por cima das casas" onde havia marcas de sangue do cordeiro e em troca matou a todos os primogênitos das casas onde não possuíam o sinal. Ao dia da Páscoa lhe seguia uma celebração de sete dias chamada Festa dos Pães sem Levedura. Também recordava a saída apressada dos israelitas do Egito, quando nem sequer tiveram tempo de deixar que o pão levedasse e tiveram que assá-lo sem levedura. Durante estas festas judias a gente se reunia para comer cordeiro, veio, ervas amargas e pão sem levedura. Com o tempo toda a semana chegou a chamar-se Páscoa, pela cercania de ambas as festas.Os líderes judeus planejaram matar ao Jesus. Sua morte se ideou com cuidado. A opinião popular não se tinha voltado contra Jesus. Ao contrário, os líderes temiam sua popularidade.

2ελεγον δε μη εν τη εορτη μηποτε θορυβος εσται του λαου

3και οντος αυτου εν βηθανια εν τη οικια σιμωνος του λεπρου κατακειμενου αυτου ηλθεν γυνη εχουσα αλαβαστρον μυρου ναρδου πιστικης πολυτελους και συντριψασα το αλαβαστρον κατεχεεν αυτου κατα της κεφαλης

Betania está localizada na ladeira leste do Monte dos Olivos (Jerusalém está no lado oeste). Era a aldeia onde viviam Lázaro, María e Marta, os amigos do Jesus, também presentes na comida (Joh 11:2). A mulher que ungiu os pés do Jesus foi María, a irmã do Lázaro e Marta (Joh 12:1-3). O alabastro era uma vasilha formosa e cara. O nardo era um perfume custoso.

4ησαν δε τινες αγανακτουντες προς εαυτους και λεγοντες εις τι η απωλεια αυτη του μυρου γεγονεν

5ηδυνατο γαρ τουτο πραθηναι επανω τριακοσιων δηναριων και δοθηναι τοις πτωχοις και ενεβριμωντο αυτη

6ο δε ιησους ειπεν αφετε αυτην τι αυτη κοπους παρεχετε καλον εργον ειργασατο εις εμε

7παντοτε γαρ τους πτωχους εχετε μεθ εαυτων και οταν θελητε δυνασθε αυτους ευ ποιησαι εμε δε ου παντοτε εχετε

8ο ειχεν αυτη εποιησεν προελαβεν μυρισαι μου το σωμα εις τον ενταφιασμον

9αμην λεγω υμιν οπου αν κηρυχθη το ευαγγελιον τουτο εις ολον τον κοσμον και ο εποιησεν αυτη λαληθησεται εις μνημοσυνον αυτης

10και ο ιουδας ο ισκαριωτης εις των δωδεκα απηλθεν προς τους αρχιερεις ινα παραδω αυτον αυτοις

por que Judas traiu ao Jesus? Judas, como outros discípulos, esperava que Jesus iniciasse uma rebelião política contra Roma. Como tesoureiro, Judas sem dúvidas imaginou (como o fizeram os outros discípulos, veja-se 10.35-37) que lhe daria uma importante posição no novo governo do Jesus. Mas quando Jesus elogiou a María por ungi-lo com o perfume, pensou que aquilo era como o salário de um ano, deu-se conta que o reino do Jesus não era nem físico nem político, a não ser espiritual. A ambição do Judas pelo dinheiro e pelas posições não poderiam obter-se seguindo ao Jesus, e por isso o traiu por dinheiro e por conseguir o favor dos líderes religiosos.

11οι δε ακουσαντες εχαρησαν και επηγγειλαντο αυτω αργυριον δουναι και εζητει πως ευκαιρως αυτον παραδω

12και τη πρωτη ημερα των αζυμων οτε το πασχα εθυον λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου που θελεις απελθοντες ετοιμασωμεν ινα φαγης το πασχα

13και αποστελλει δυο των μαθητων αυτου και λεγει αυτοις υπαγετε εις την πολιν και απαντησει υμιν ανθρωπος κεραμιον υδατος βασταζων ακολουθησατε αυτω

Os dois enviados foram Pedro e João (Luk 22:8).

14και οπου εαν εισελθη ειπατε τω οικοδεσποτη οτι ο διδασκαλος λεγει που εστιν το καταλυμα οπου το πασχα μετα των μαθητων μου φαγω

15και αυτος υμιν δειξει ανωγεον μεγα εστρωμενον ετοιμον εκει ετοιμασατε ημιν

16και εξηλθον οι μαθηται αυτου και ηλθον εις την πολιν και ευρον καθως ειπεν αυτοις και ητοιμασαν το πασχα

lc 22:35

lc 22:13

jo 16:4

17και οψιας γενομενης ερχεται μετα των δωδεκα

18και ανακειμενων αυτων και εσθιοντων ειπεν ο ιησους αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με ο εσθιων μετ εμου

19οι δε ηρξαντο λυπεισθαι και λεγειν αυτω εις καθ εις μητι εγω και αλλος μητι εγω

mt 26:22

lc 22:21,23

jo 13:22

Judas, que trairia ao Jesus, estava sentado à mesa com os outros. Já tinha decidido trair ao Jesus, mas com incrível e hipócrita sangue-frio participou da camaradagem deste jantar. É fácil sentir-se ofendido e furioso pelo que Judas fez, mas quando nos comprometemos com o Jesus e depois o negamos com nossas vidas, também o traímos. Negamos a verdade de Cristo quando levamos uma vida distinta a que O nos ensinou a viver. Negamos o amor de Cristo quando não o obedecemos. E também negamos sua Deidade ao rechaçar sua autoridade. Concordam nossas palavras com nossos feitos? Se não, procuremos uma mudança de atitude que nos libere de cometer enganos lamentáveis.

20ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις εις εκ των δωδεκα ο εμβαπτομενος μετ εμου εις το τρυβλιον

A prática de comer de um mesmo prato era freqüente. A carne, o pão e as especiarias, que pelo general provinham de frutas, tiravam-se de um mesmo prato.

21ο μεν υιος του ανθρωπου υπαγει καθως γεγραπται περι αυτου ουαι δε τω ανθρωπω εκεινω δι ου ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται καλον ην αυτω ει ουκ εγεννηθη ο ανθρωπος εκεινος

22και εσθιοντων αυτων λαβων ο ιησους αρτον ευλογησας εκλασεν και εδωκεν αυτοις και ειπεν λαβετε φαγετε τουτο εστιν το σωμα μου

23και λαβων το ποτηριον ευχαριστησας εδωκεν αυτοις και επιον εξ αυτου παντες

24και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το αιμα μου το της καινης διαθηκης το περι πολλων εκχυνομενον

A morte do Jesus por nós na cruz selou um novo pacto entre Deus e a humanidade. O antigo pacto compreendia perdão de pecados através do sangue de um animal sacrificado (Exo 24:6-8). Mas, em lugar do cordeiro sem defeito que ficava no altar, Jesus o Cordeiro de Deus se ofereceu em sacrifício para perdoar os pecados de uma vez e para sempre. Jesus foi o sacrifício final pelos pecados e seu sangue selou o novo pacto entre Deus e nós. Agora, todos podemos nos aproximar de Deus mediante Jesus, com a mais absoluta confiança de que O nos ouvirá e nos salvará de nossos pecados.

25αμην λεγω υμιν οτι ουκετι ου μη πιω εκ του γεννηματος της αμπελου εως της ημερας εκεινης οταν αυτο πινω καινον εν τη βασιλεια του θεου

26και υμνησαντες εξηλθον εις το ορος των ελαιων

É muito provável que o hino que cantaram o tenham tirado dos Salmos 115-118, os quais tradicionalmente se cantavam para concluir a ceia pascal.

27και λεγει αυτοις ο ιησους οτι παντες σκανδαλισθησεσθε εν εμοι εν τη νυκτι ταυτη οτι γεγραπται παταξω τον ποιμενα και διασκορπισθησεται τα προβατα

É fácil acreditar que Satanás ganhou vantagem temporária no drama da morte do Jesus. Mas mais tarde vemos que Deus o tinha tudo sob controle, inclusive na morte de seu Filho. Satanás não ganhou vitória alguma, mas sim tudo ocorreu exatamente como Deus o planejou.

28αλλα μετα το εγερθηναι με προαξω υμας εις την γαλιλαιαν

29ο δε πετρος εφη αυτω και ει παντες σκανδαλισθησονται αλλ ουκ εγω

30και λεγει αυτω ο ιησους αμην λεγω σοι οτι σημερον εν τη νυκτι ταυτη πριν η δις αλεκτορα φωνησαι τρις απαρνηση με

31ο δε εκ περισσου ελεγεν μαλλον εαν με δεη συναποθανειν σοι ου μη σε απαρνησομαι ωσαυτως δε και παντες ελεγον

32και ερχονται εις χωριον ου το ονομα γεθσημανη και λεγει τοις μαθηταις αυτου καθισατε ωδε εως προσευξωμαι

33και παραλαμβανει τον πετρον και τον ιακωβον και ιωαννην μεθ εαυτου και ηρξατο εκθαμβεισθαι και αδημονειν

34και λεγει αυτοις περιλυπος εστιν η ψυχη μου εως θανατου μεινατε ωδε και γρηγορειτε

35και προελθων μικρον επεσεν επι της γης και προσηυχετο ινα ει δυνατον εστιν παρελθη απ αυτου η ωρα

36και ελεγεν αββα ο πατηρ παντα δυνατα σοι παρενεγκε το ποτηριον απ εμου τουτο αλλ ου τι εγω θελω αλλα τι συ

Enquanto orava, Jesus estava consciente do custo que incluía fazer a vontade do Pai. Antecipava o sofrimento que experimentaria e não queria sofrer tão horrível experiência. Mas Cristo orou: "Mas não o que eu quero, a não ser o que você". Qual é o custo que tem para você o compromisso que tem feito com Deus? Todo o valioso custa. Esteja disposto a pagar o preço para que ao final tenha um pouco de valor.

37και ερχεται και ευρισκει αυτους καθευδοντας και λεγει τω πετρω σιμων καθευδεις ουκ ισχυσας μιαν ωραν γρηγορησαι

38γρηγορειτε και προσευχεσθε ινα μη εισελθητε εις πειρασμον το μεν πνευμα προθυμον η δε σαρξ ασθενης

Em tempos de grandes tensões somos vulneráveis à tentação, até se tivermos um espírito disposto. Jesus nos deu um exemplo de como resistir: (1) oremos a Deus (14.35); (2) procuremos a ajuda de amigos e seres queridos (14.33, 37, 40, 41); (3) nos concentremos no propósito que Deus nos deu (14.36).

39και παλιν απελθων προσηυξατο τον αυτον λογον ειπων

40και υποστρεψας ευρεν αυτους παλιν καθευδοντας ησαν γαρ οι οφθαλμοι αυτων βεβαρημενοι και ουκ ηδεισαν τι αυτω αποκριθωσιν

gn 44:16

mc 9:33,34

rm 3:19

41και ερχεται το τριτον και λεγει αυτοις καθευδετε το λοιπον και αναπαυεσθε απεχει ηλθεν η ωρα ιδου παραδιδοται ο υιος του ανθρωπου εις τας χειρας των αμαρτωλων

42εγειρεσθε αγωμεν ιδου ο παραδιδους με ηγγικεν

mt 26:46

jo 18:1,2

43και ευθεως ετι αυτου λαλουντος παραγινεται ιουδας εις ων των δωδεκα και μετ αυτου οχλος πολυς μετα μαχαιρων και ξυλων παρα των αρχιερεων και των γραμματεων και των πρεσβυτερων

44δεδωκει δε ο παραδιδους αυτον συσσημον αυτοις λεγων ον αν φιλησω αυτος εστιν κρατησατε αυτον και απαγαγετε ασφαλως

45και ελθων ευθεως προσελθων αυτω λεγει ραββι ραββι και κατεφιλησεν αυτον

46οι δε επεβαλον επ αυτον τας χειρας αυτων και εκρατησαν αυτον

47εις δε τις των παρεστηκοτων σπασαμενος την μαχαιραν επαισεν τον δουλον του αρχιερεως και αφειλεν αυτου το ωτιον

mt 26:51,54

lc 22:49,51

jo 18:10,11

48και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις ως επι ληστην εξηλθετε μετα μαχαιρων και ξυλων συλλαβειν με

49καθ ημεραν ημην προς υμας εν τω ιερω διδασκων και ουκ εκρατησατε με αλλ ινα πληρωθωσιν αι γραφαι

50και αφεντες αυτον παντες εφυγον

Os discípulos fugiram algumas horas antes, deixando sozinho ao Jesus (14.31).

51και εις τις νεανισκος ηκολουθει αυτω περιβεβλημενος σινδονα επι γυμνου και κρατουσιν αυτον οι νεανισκοι

52ο δε καταλιπων την σινδονα γυμνος εφυγεν απ αυτων

gn 39:12

jó 2:4

mc 13:14,16

53και απηγαγον τον ιησουν προς τον αρχιερεα και συνερχονται αυτω παντες οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι και οι γραμματεις

O julgamento ante o Sanedrín teve duas fases. Um pequeno grupo se reuniu na noite (Joh 18:12-24) e logo o Sanedrín em pleno ao amanhecer (Luk 22:66-71). Julgaram ao Jesus por ofensas religiosas tais como proclamar-se Filho de Deus, o qual de acordo com a Lei, era uma blasfêmia. É óbvio que o julgamento era uma farsa, porque já tinham decidido matar ao Jesus (Luk 22:2).

54και ο πετρος απο μακροθεν ηκολουθησεν αυτω εως εσω εις την αυλην του αρχιερεως και ην συγκαθημενος μετα των υπηρετων και θερμαινομενος προς το φως

55οι δε αρχιερεις και ολον το συνεδριον εζητουν κατα του ιησου μαρτυριαν εις το θανατωσαι αυτον και ουχ ευρισκον

Os romanos controlavam a Judea, mas davam aos judeus certo poder para resolver assuntos religiosos e atender pequenas disputas civis. Este corpo governante judeu chamado Sanedrín (concílio) formavam-no mais de setenta e um dos líderes religiosos dos judeus. supunha-se que estes homens, como líderes religiosos, fossem justos. Mas demonstraram uma tremenda injustiça no julgamento do Jesus, inclusive ao ponto de inventar mentiras em seu contrário (14.57).

56πολλοι γαρ εψευδομαρτυρουν κατ αυτου και ισαι αι μαρτυριαι ουκ ησαν

57και τινες ανασταντες εψευδομαρτυρουν κατ αυτου λεγοντες

58οτι ημεις ηκουσαμεν αυτου λεγοντος οτι εγω καταλυσω τον ναον τουτον τον χειροποιητον και δια τριων ημερων αλλον αχειροποιητον οικοδομησω

Esta declaração das falsas testemunhas tergiversava as palavras do Senhor. Jesus não disse: "vou destruir este templo", mas sim disse: "Destruam este templo, e em três dias o levantarei" (Joh 2:19). Jesus não se referia ao templo do Herodes, a não ser a sua própria morte e ressurreição.

59και ουδε ουτως ιση ην η μαρτυρια αυτων

60και αναστας ο αρχιερευς εις το μεσον επηρωτησεν τον ιησουν λεγων ουκ αποκρινη ουδεν τι ουτοι σου καταμαρτυρουσιν

mt 26:62,63

mc 15:3,5

jo 19:9,10

61ο δε εσιωπα και ουδεν απεκρινατο παλιν ο αρχιερευς επηρωτα αυτον και λεγει αυτω συ ει ο χριστος ο υιος του ευλογητου

62ο δε ιησους ειπεν εγω ειμι και οψεσθε τον υιον του ανθρωπου καθημενον εκ δεξιων της δυναμεως και ερχομενον μετα των νεφελων του ουρανου

63ο δε αρχιερευς διαρρηξας τους χιτωνας αυτου λεγει τι ετι χρειαν εχομεν μαρτυρων

64ηκουσατε της βλασφημιας τι υμιν φαινεται οι δε παντες κατεκριναν αυτον ειναι ενοχον θανατου

65και ηρξαντο τινες εμπτυειν αυτω και περικαλυπτειν το προσωπον αυτου και κολαφιζειν αυτον και λεγειν αυτω προφητευσον και οι υπηρεται ραπισμασιν αυτον εβαλλον

66και οντος του πετρου εν τη αυλη κατω ερχεται μια των παιδισκων του αρχιερεως

67και ιδουσα τον πετρον θερμαινομενον εμβλεψασα αυτω λεγει και συ μετα του ναζαρηνου ιησου ησθα

68ο δε ηρνησατο λεγων ουκ οιδα ουδε επισταμαι τι συ λεγεις και εξηλθεν εξω εις το προαυλιον και αλεκτωρ εφωνησεν

69και η παιδισκη ιδουσα αυτον παλιν ηρξατο λεγειν τοις παρεστηκοσιν οτι ουτος εξ αυτων εστιν

70ο δε παλιν ηρνειτο και μετα μικρον παλιν οι παρεστωτες ελεγον τω πετρω αληθως εξ αυτων ει και γαρ γαλιλαιος ει και η λαλια σου ομοιαζει

71ο δε ηρξατο αναθεματιζειν και ομνυειν οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον τουτον ον λεγετε

A negação do Pedro foi mais que uma simples negação. Pedro negou ao Jesus com juramento nos termos mais fortes que conhecia. Na prática, disse: "Que me mate Deus se estou mentindo".É fácil zangar-se com o Sanedrín e os governadores romanos pela injustiça cometida ao condenar ao Jesus, mas Pedro e o resto dos discípulos cooperaram em aumentar a dor do Jesus ao abandoná-lo (14.50). Possivelmente não somos como os líderes judeus, mas sim muito parecidos com os discípulos, porque todos negamos a Cristo o Senhor em alguns aspectos vitais. Podemos nos sentir orgulhosos de não ter cometido certos pecados, mas todos somos culpado de pecado. Não nos desculpemos assinalando com o dedo a outras pessoas cujos pecados possivelmente se vejam piores que os nossos.

72και εκ δευτερου αλεκτωρ εφωνησεν και ανεμνησθη ο πετρος του ρηματος ου ειπεν αυτω ο ιησους οτι πριν αλεκτορα φωνησαι δις απαρνηση με τρις και επιβαλων εκλαιεν