Atos 7

1ειπεν δε ο αρχιερευς ει αρα ταυτα ουτως εχει

O supremo sacerdote era possivelmente Caifás, o mesmo que questionou e condenou antes ao Jesus (Joh 18:24).

2ο δε εφη ανδρες αδελφοι και πατερες ακουσατε ο θεος της δοξης ωφθη τω πατρι ημων αβρααμ οντι εν τη μεσοποταμια πριν η κατοικησαι αυτον εν χαρραν

Esteban deu início a uma extensa exposição a respeito da relação do Israel com Deus. Da história do Antigo Testamento mostrou que os judeus uma vez atrás de outra rechaçaram a mensagem de Deus e seus profetas, e que este concílio negou ao Messías, o Filho de Deus. Apresentou três pontos principais: (1) a história do Israel é a história dos fatos de Deus no mundo, (2) os homens adoraram a Deus muito antes que houvesse um templo, porque Deus não vive em um templo, (3) a morte do Jesus foi um exemplo mais da rebelião do Israel e o rechaço a Deus.Em realidade, Esteban não se defendeu. Em lugar disso tomou a ofensiva, aferrando-se à oportunidade para resumir seus ensinos a respeito do Jesus. Esteban acusou aos líderes religiosos por falhar em obedecer as leis de Deus, as leis que eles com orgulho manifestavam seguir meticulosamente. Esta foi a mesma acusação que Jesus elevou contra eles. Quando atestamos do Jesus, não precisamos estar à defensiva, a não ser simplesmente devemos manifestar nossa fé.

3και ειπεν προς αυτον εξελθε εκ της γης σου και εκ της συγγενειας σου και δευρο εις γην ην αν σοι δειξω

4τοτε εξελθων εκ γης χαλδαιων κατωκησεν εν χαρραν κακειθεν μετα το αποθανειν τον πατερα αυτου μετωκισεν αυτον εις την γην ταυτην εις ην υμεις νυν κατοικειτε

5και ουκ εδωκεν αυτω κληρονομιαν εν αυτη ουδε βημα ποδος και επηγγειλατο αυτω δουναι εις κατασχεσιν αυτην και τω σπερματι αυτου μετ αυτον ουκ οντος αυτω τεκνου

6ελαλησεν δε ουτως ο θεος οτι εσται το σπερμα αυτου παροικον εν γη αλλοτρια και δουλωσουσιν αυτο και κακωσουσιν ετη τετρακοσια

7και το εθνος ω εαν δουλευσωσιν κρινω εγω ειπεν ο θεος και μετα ταυτα εξελευσονται και λατρευσουσιν μοι εν τω τοπω τουτω

8και εδωκεν αυτω διαθηκην περιτομης και ουτως εγεννησεν τον ισαακ και περιετεμεν αυτον τη ημερα τη ογδοη και ο ισαακ τον ιακωβ και ο ιακωβ τους δωδεκα πατριαρχας

A circuncisão era um sinal da promessa ou o pacto entre Deus, Abraão e a nação do Israel (Gen 17:9-13). A mensagem do Esteban resumiu a história do Israel, expressando como o pacto se tomou em conta através do tempo. Esteban assinalou que Deus sempre respeitou a parte que lhe correspondia na promessa feita, mas o Israel falhou uma e outra vez até o final. Apesar de que os judeus contemporâneos do Esteban seguiam adhiriéndose à cerimônia da circuncisão, eram negligentes em obedecer. Os corações da gente estavam longe de Deus. Sua falta de fé e desobediência significam sua falha em guardar a parte do pacto que lhe correspondia.

9και οι πατριαρχαι ζηλωσαντες τον ιωσηφ απεδοντο εις αιγυπτον και ην ο θεος μετ αυτου

10και εξειλετο αυτον εκ πασων των θλιψεων αυτου και εδωκεν αυτω χαριν και σοφιαν εναντιον φαραω βασιλεως αιγυπτου και κατεστησεν αυτον ηγουμενον επ αιγυπτον και ολον τον οικον αυτου

11ηλθεν δε λιμος εφ ολην την γην αιγυπτου και χανααν και θλιψις μεγαλη και ουχ ευρισκον χορτασματα οι πατερες ημων

12ακουσας δε ιακωβ οντα σιτα εν αιγυπτω εξαπεστειλεν τους πατερας ημων πρωτον

gn 43:2

gn 42:1,24

13και εν τω δευτερω ανεγνωρισθη ιωσηφ τοις αδελφοις αυτου και φανερον εγενετο τω φαραω το γενος του ιωσηφ

gn 46:31

gn 45:1,18

14αποστειλας δε ιωσηφ μετεκαλεσατο τον πατερα αυτου ιακωβ και πασαν την συγγενειαν αυτου εν ψυχαις εβδομηκοντα πεντε

15κατεβη δε ιακωβ εις αιγυπτον και ετελευτησεν αυτος και οι πατερες ημων

16και μετετεθησαν εις {VAR1: συχεμ } {VAR2: σιχεμ } και ετεθησαν εν τω μνηματι ο ωνησατο αβρααμ τιμης αργυριου παρα των υιων {VAR1: εμμορ {VAR1: εμορ } {VAR2: του } συχεμ } {VAR2: σιχεμ }

17καθως δε ηγγιζεν ο χρονος της επαγγελιας ης ωμοσεν ο θεος τω αβρααμ ηυξησεν ο λαος και επληθυνθη εν αιγυπτω

18αχρις ου ανεστη βασιλευς ετερος ος ουκ ηδει τον ιωσηφ

ex 1:8

19ουτος κατασοφισαμενος το γενος ημων εκακωσεν τους πατερας ημων του ποιειν εκθετα τα βρεφη αυτων εις το μη ζωογονεισθαι

20εν ω καιρω εγεννηθη μωσης και ην αστειος τω θεω ος ανετραφη μηνας τρεις εν τω οικω του πατρος αυτου

ex 2:2,10

1sm 16:12

hb 11:23

21εκτεθεντα δε αυτον ανειλετο αυτον η θυγατηρ φαραω και ανεθρεψατο αυτον εαυτη εις υιον

ex 2:2,10

dt 32:26

hb 11:24

22και επαιδευθη μωσης παση σοφια αιγυπτιων ην δε δυνατος εν λογοις και εν εργοις

23ως δε επληρουτο αυτω τεσσαρακονταετης χρονος ανεβη επι την καρδιαν αυτου επισκεψασθαι τους αδελφους αυτου τους υιους ισραηλ

24και ιδων τινα αδικουμενον ημυνατο και εποιησεν εκδικησιν τω καταπονουμενω παταξας τον αιγυπτιον

jo 18:10,11

jo 18:25,27

at 7:28

25ενομιζεν δε συνιεναι τους αδελφους αυτου οτι ο θεος δια χειρος αυτου διδωσιν αυτοις σωτηριαν οι δε ου συνηκαν

26τη {VAR1: τε } {VAR2: δε } επιουση ημερα ωφθη αυτοις μαχομενοις και συνηλασεν αυτους εις ειρηνην ειπων ανδρες αδελφοι εστε υμεις ινα τι αδικειτε αλληλους

27ο δε αδικων τον πλησιον απωσατο αυτον ειπων τις σε κατεστησεν αρχοντα και δικαστην εφ ημας

28μη ανελειν με συ θελεις ον τροπον ανειλες χθες τον αιγυπτιον

29εφυγεν δε μωσης εν τω λογω τουτω και εγενετο παροικος εν γη μαδιαμ ου εγεννησεν υιους δυο

ex 18:2,4

ex 4:19,20

ex 2:14,22

30και πληρωθεντων ετων τεσσαρακοντα ωφθη αυτω εν τη ερημω του ορους σινα αγγελος κυριου εν φλογι πυρος βατου

31ο δε μωσης ιδων εθαυμασεν το οραμα προσερχομενου δε αυτου κατανοησαι εγενετο φωνη κυριου προς αυτον

ex 3:3,4

32εγω ο θεος των πατερων σου ο θεος αβρααμ και ο θεος ισαακ και ο θεος ιακωβ εντρομος δε γενομενος μωσης ουκ ετολμα κατανοησαι

33ειπεν δε αυτω ο κυριος λυσον το υποδημα των ποδων σου ο γαρ τοπος εν ω εστηκας γη αγια εστιν

34ιδων ειδον την κακωσιν του λαου μου του εν αιγυπτω και του στεναγμου αυτων ηκουσα και κατεβην εξελεσθαι αυτους και νυν δευρο αποστελω σε εις αιγυπτον

35τουτον τον μωυσην ον ηρνησαντο ειποντες τις σε κατεστησεν αρχοντα και δικαστην τουτον ο θεος αρχοντα και λυτρωτην απεστειλεν εν χειρι αγγελου του οφθεντος αυτω εν τη βατω

36ουτος εξηγαγεν αυτους ποιησας τερατα και σημεια εν γη αιγυπτου και εν ερυθρα θαλασση και εν τη ερημω ετη τεσσαρακοντα

37ουτος εστιν ο μωυσης ο ειπων τοις υιοις ισραηλ προφητην υμιν αναστησει κυριος ο θεος υμων εκ των αδελφων υμων ως εμε αυτου ακουσεσθε

Os judeus em um início pensaram que este "profeta" era Josué, mas Moisés se referia ao Messías que viria (Deu 18:15). Pedro faz o mesmo neste versículo (Deu 3:22).

38ουτος εστιν ο γενομενος εν τη εκκλησια εν τη ερημω μετα του αγγελου του λαλουντος αυτω εν τω ορει σινα και των πατερων ημων ος εδεξατο λογια ζωντα δουναι ημιν

Esteban usou a palavra "ecclesia" (traduzido "assembléia") para descrever a congregação ou povo de Deus no deserto. Esta palavra significa "os chamados" e a usavam os cristãos do primeiro século para descrever sua própria comunidade ou "assembléia". O ponto do Esteban era que a Lei dada através do Moisés aos judeus era o sinal do pacto. Por obediência, continuariam sendo o povo do pacto de Deus. Mas como desobedeceram (7.39), romperam o pacto e perderam o direito a ser o povo escolhido.Em Gal 3:19 e Hb 2:2, parece que Deus deu ao Moisés a Lei através dos anjos. Exo 31:18 diz que Deus escreveu os Dez Mandamentos ("escritas com o dedo de Deus"). Ao parecer, Deus usou mensageiros angélicos para entregar sua Lei ao Moisés.

39ω ουκ ηθελησαν υπηκοοι γενεσθαι οι πατερες ημων αλλ απωσαντο και εστραφησαν ταις καρδιαις αυτων εις αιγυπτον

40ειποντες τω ααρων ποιησον ημιν θεους οι προπορευσονται ημων ο γαρ μωσης ουτος ος εξηγαγεν ημας εκ γης αιγυπτου ουκ οιδαμεν τι γεγονεν αυτω

ex 32:1

ex 32:23

41και εμοσχοποιησαν εν ταις ημεραις εκειναις και ανηγαγον θυσιαν τω ειδωλω και ευφραινοντο εν τοις εργοις των χειρων αυτων

42εστρεψεν δε ο θεος και παρεδωκεν αυτους λατρευειν τη στρατια του ουρανου καθως γεγραπται εν βιβλω των προφητων μη σφαγια και θυσιας προσηνεγκατε μοι ετη τεσσαρακοντα εν τη ερημω οικος ισραηλ

Exército do céu se refere à prática de adorar deidades associadas com estrelas e planetas.

43και ανελαβετε την σκηνην του μολοχ και το αστρον του θεου υμων ρεμφαν τους τυπους ους εποιησατε προσκυνειν αυτοις και μετοικιω υμας επεκεινα βαβυλωνος

Aqui Esteban dá mais detalhes da idolatria que se fala em 7.40. Estes eram ídolos que o Israel adorava durante sua peregrinação no deserto (Exo 32:4). Moloc era o deus associado com o sacrifício de meninos e Renfán era um deus egípcio. Amós também nomeia deidades assírias que o Israel adorava (Amo 5:25-27).

44η σκηνη του μαρτυριου ην {VAR1: εν } τοις πατρασιν ημων εν τη ερημω καθως διεταξατο ο λαλων τω μωση ποιησαι αυτην κατα τον τυπον ον εωρακει

45ην και εισηγαγον διαδεξαμενοι οι πατερες ημων μετα ιησου εν τη κατασχεσει των εθνων ων εξωσεν ο θεος απο προσωπου των πατερων ημων εως των ημερων δαβιδ

46ος ευρεν χαριν ενωπιον του θεου και ητησατο ευρειν σκηνωμα τω θεω ιακωβ

47σολομων δε ωκοδομησεν αυτω οικον

48αλλ ουχ ο υψιστος εν χειροποιητοις ναοις κατοικει καθως ο προφητης λεγει

49ο ουρανος μοι θρονος η δε γη υποποδιον των ποδων μου ποιον οικον οικοδομησετε μοι λεγει κυριος η τις τοπος της καταπαυσεως μου

50ουχι η χειρ μου εποιησεν ταυτα παντα

51σκληροτραχηλοι και απεριτμητοι τη καρδια και τοις ωσιν υμεις αει τω πνευματι τω αγιω αντιπιπτετε ως οι πατερες υμων και υμεις

52τινα των προφητων ουκ εδιωξαν οι πατερες υμων και απεκτειναν τους προκαταγγειλαντας περι της ελευσεως του δικαιου ου νυν υμεις προδοται και φονεις γεγενησθε

A muitos profetas perseguiram e mataram: Urías (Jr 26:20-23); Jeremías (Jr 38:1-6); Isaías (a tradição diz que o rei Manasés o matou; veja-se 2Ki 21:16); Amós (Amo 7:10-13); Zacarías (não o autor do livro bíblico, a não ser o filho do sacerdote Joiada: 2Ch 24:20-22); Elías (1Ki 19:1-2). Jesus também usou uma parábola para referir-se a como os judeus rechaçaram sempre aos mensageiros de Deus e como os perseguiram (Luk 20:9-19). O Justo se refere ao Messías.

53οιτινες ελαβετε τον νομον εις διαταγας αγγελων και ουκ εφυλαξατε

54ακουοντες δε ταυτα διεπριοντο ταις καρδιαις αυτων και εβρυχον τους οδοντας επ αυτον

55υπαρχων δε πληρης πνευματος αγιου ατενισας εις τον ουρανον ειδεν δοξαν θεου και ιησουν εστωτα εκ δεξιων του θεου

56και ειπεν ιδου θεωρω τους ουρανους ανεωγμενους και τον υιον του ανθρωπου εκ δεξιων εστωτα του θεου

57κραξαντες δε φωνη μεγαλη συνεσχον τα ωτα αυτων και ωρμησαν ομοθυμαδον επ αυτον

58και εκβαλοντες εξω της πολεως ελιθοβολουν και οι μαρτυρες απεθεντο τα ιματια αυτων παρα τους ποδας νεανιου καλουμενου σαυλου

Ao Saulo também lhe chama Paulo (veja-se 13.9), o grande missionário que escreveu muitas das epístolas do Novo Testamento. "Saulo" era seu nome hebreu; Paulo, seu nome grego, usou-se ao iniciar seu ministério aos gentis. Quando Lucas apresenta ao Paulo, este detestava e perseguia os seguidores do Jesus. É um contraste com o Paulo do que Lucas se ocupará em grande parte do resto do livro de Feitos: um devoto seguidor de Cristo e um dotado pregador do evangelho. Paulo tinha a qualidade única para falar com os judeus a respeito do Jesus porque antes perseguia os que acreditavam no Jesus e entendia esta oposição. Paulo é um grande exemplo de que para Deus não há nenhuma pessoa impossível de alcançar nem trocar.

59και ελιθοβολουν τον στεφανον επικαλουμενον και λεγοντα κυριε ιησου δεξαι το πνευμα μου

A pena por blasfêmia, falar com irreverência de Deus, era morrer apedrejado (Lev 24:14). Os furiosos líderes religiosos, sem julgamento nem veredicto, apedrejaram ao Esteban. Não entendiam que as palavras do Esteban eram certas porque não procuravam a verdade. Solo queriam defender seus pontos de vista.

60θεις δε τα γονατα εκραξεν φωνη μεγαλη κυριε μη στησης αυτοις την αμαρτιαν ταυτην και τουτο ειπων εκοιμηθη

Ao morrer Esteban, falou palavras muito similares às palavras do Jesus na cruz (Luk 23:34). Os primeiros cristãos se gozavam ao sofrer como Jesus sofreu porque isso significava que lhes tinham por dignos (Luk 5:41). Esteban estava preparado para sofrer como Jesus, até ao ponto de pedir perdão por seus assassinos. Esta atitude perdonadora vem sozinho do Espírito Santo. O Espírito também pode nos ajudar a atuar como Esteban o fez, com amor por nossos inimigos (Luk 6:27). Como reagiria você se alguém o ferisse por causa do que crie?EFEITOS DA MORTE DO ESTEBANA morte do Esteban não foi em vão. A seguir verá alguns dos fatos que se devem (direta ou indiretamente) à perseguição iniciada com o martírio do Esteban.1. Viaje evangelístico do Felipe (Act 8:4-40)2. A conversão do Saulo (Paulo) (Act 9:1-30)3. Viagem missionária do Pedro (Feitos 9.32-11.18)4. funda-se a igreja na Antioquía e Síria (Act 11:19ss)