2 Coríntios 13

1τριτον τουτο ερχομαι προς υμας επι στοματος δυο μαρτυρων και τριων σταθησεται παν ρημα

2προειρηκα και προλεγω ως παρων το δευτερον και απων νυν γραφω τοις προημαρτηκοσιν και τοις λοιποις πασιν οτι εαν ελθω εις το παλιν ου φεισομαι

1co 5:5

Ao chegar Paulo pela terceira vez a Corinto, não seria indulgente com os pecadores não arrependidos. Suas ações poderiam incluir: (1) confrontá-los e denunciar publicamente sua conduta, (2) praticar a disciplina da igreja chamando-os para que se pressentem ante os líderes da igreja, (3) expulsar os da igreja.

3επει δοκιμην ζητειτε του εν εμοι λαλουντος χριστου ος εις υμας ουκ ασθενει αλλα δυνατει εν υμιν

4και γαρ ει εσταυρωθη εξ ασθενειας αλλα ζη εκ δυναμεως θεου και γαρ {VAR2: και } ημεις ασθενουμεν εν αυτω αλλα ζησομεθα συν αυτω εκ δυναμεως θεου εις υμας

5εαυτους πειραζετε ει εστε εν τη πιστει εαυτους δοκιμαζετε η ουκ επιγινωσκετε εαυτους οτι ιησους χριστος εν υμιν εστιν ει μη τι αδοκιμοι εστε

Aos corintios lhes pediu que se examinassem e provassem a si mesmos. Assim como submetemos a um controle médico, Paulo nos urge a que submetamos a um controle espiritual. Devemos velar por um crescimento na presença e o poder de Cristo em nossas vidas. Só assim poderemos deduzir se formos cristãos verdadeiros ou impostores. Se não estarmos dando passos concretos para crescer mais perto de Deus, estamos nos afastando do.

6ελπιζω δε οτι γνωσεσθε οτι ημεις ουκ εσμεν αδοκιμοι

2co 13:10

2co 12:20

2co 13:3,4

7ευχομαι δε προς τον θεον μη ποιησαι υμας κακον μηδεν ουχ ινα ημεις δοκιμοι φανωμεν αλλ ινα υμεις το καλον ποιητε ημεις δε ως αδοκιμοι ωμεν

8ου γαρ δυναμεθα τι κατα της αληθειας αλλ υπερ της αληθειας

9χαιρομεν γαρ οταν ημεις ασθενωμεν υμεις δε δυνατοι ητε τουτο δε και ευχομεθα την υμων καταρτισιν

10δια τουτο ταυτα απων γραφω ινα παρων μη αποτομως χρησωμαι κατα την εξουσιαν ην εδωκεν μοι ο κυριος εις οικοδομην και ουκ εις καθαιρεσιν

11λοιπον αδελφοι χαιρετε καταρτιζεσθε παρακαλεισθε το αυτο φρονειτε ειρηνευετε και ο θεος της αγαπης και ειρηνης εσται μεθ υμων

As palavras finais do Paulo -o que quer que os corintios recordem a respeito das necessidades de sua igreja-, ainda se aplicam à igreja de hoje. Quando estas qualidades estão ausentes, há problemas que devem enfrentar-se dentro da igreja. Estes rasgos não vêm à igreja como produto de envernizar os problemas, conflitos e dificuldades. Não são produzidos pela negligência, negativa, retiro ou amargura. São o produto de um trabalho extremamente árduo resolvendo problemas. Assim como Paulo e os corintios deveram batalhar arduamente com as dificuldades para conseguir a paz, de igual modo devemos receber e obedecer os princípios da Palavra de Deus e não só escutá-los.

12ασπασασθε αλληλους εν αγιω φιληματι ασπαζονται υμας οι αγιοι παντες

13η χαρις του κυριου ιησου χριστου και η αγαπη του θεου και η κοινωνια του αγιου πνευματος μετα παντων υμων αμην [προς κορινθιους δευτερα εγραφη απο φιλιππων της μακεδονιας δια τιτου και λουκα]