2 Coríntios 11

οφελον ανειχεσθε μου μικρον τη αφροσυνη αλλα και ανεχεσθε μου
ζηλω γαρ υμας θεου ζηλω ηρμοσαμην γαρ υμας ενι ανδρι παρθενον αγνην παραστησαι τω χριστω
*
A metáfora da 'virgem pura' para a igreja remete à relação nupcial entre Deus e Israel (isaías54:5, os2:19-20). Paulo atualiza isso para a relação entre Cristo e a igreja, tema desenvolvido em ef5:25-27.
φοβουμαι δε μηπως ως ο οφις ευαν εξηπατησεν εν τη πανουργια αυτου ουτως φθαρη τα νοηματα υμων απο της απλοτητος της εις τον χριστον
*
Referência clara à queda no Éden (gn3:13). Paulo alerta contra falsos ensinos usando a mesma lógica da tentação original: corromper a simplicidade da fé.
ει μεν γαρ ο ερχομενος αλλον ιησουν κηρυσσει ον ουκ εκηρυξαμεν η πνευμα ετερον λαμβανετε ο ουκ ελαβετε η ευαγγελιον ετερον ο ουκ εδεξασθε καλως ηνειχεσθε
*
Alusão aos judaizantes que pregavam outro evangelho. Paralelo com a condenação de falsos ensinos em gl1:6-9 e 1tm4:1 sobre doutrinas enganosas.
λογιζομαι γαρ μηδεν υστερηκεναι των υπερ λιαν αποστολων
ει δε και ιδιωτης τω λογω αλλ ου τη γνωσει αλλ εν παντι φανερωθεντες εν πασιν εις υμας
η αμαρτιαν εποιησα εμαυτον ταπεινων ινα υμεις υψωθητε οτι δωρεαν το του θεου ευαγγελιον ευηγγελισαμην υμιν
αλλας εκκλησιας εσυλησα λαβων οψωνιον προς την υμων διακονιαν
και παρων προς υμας και υστερηθεις ου κατεναρκησα ουδενος το γαρ υστερημα μου προσανεπληρωσαν οι αδελφοι ελθοντες απο μακεδονιας και εν παντι αβαρη υμιν εμαυτον ετηρησα και τηρησω
εστιν αληθεια χριστου εν εμοι οτι η καυχησις αυτη ου {VAR1: σφραγισεται } {VAR2: φραγησεται } εις εμε εν τοις κλιμασιν της αχαιας
δια τι οτι ουκ αγαπω υμας ο θεος οιδεν
ο δε ποιω και ποιησω ινα εκκοψω την αφορμην των θελοντων αφορμην ινα εν ω καυχωνται ευρεθωσιν καθως και ημεις
οι γαρ τοιουτοι ψευδαποστολοι εργαται δολιοι μετασχηματιζομενοι εις αποστολους χριστου
*
'Falsos apóstolos' eram provavelmente missionários judaizantes que questionavam a autoridade de Paulo. A crítica à transformação de Satanás em anjo de luz (v.14) ecoa em 2ts2:9-10.
και ου θαυμαστον αυτος γαρ ο σατανας μετασχηματιζεται εις αγγελον φωτος
*
A ideia de Satanás como enganador aparece também em ap12:9. Esta passagem influenciou a teologia cristã sobre a natureza da tentação e do mal.
ου μεγα ουν ει και οι διακονοι αυτου μετασχηματιζονται ως διακονοι δικαιοσυνης ων το τελος εσται κατα τα εργα αυτων
παλιν λεγω μη τις με δοξη αφρονα ειναι ει δε μηγε καν ως αφρονα δεξασθε με ινα μικρον τι καγω καυχησωμαι
ο λαλω ου λαλω κατα κυριον αλλ ως εν αφροσυνη εν ταυτη τη υποστασει της καυχησεως
επει πολλοι καυχωνται κατα την σαρκα καγω καυχησομαι
ηδεως γαρ ανεχεσθε των αφρονων φρονιμοι οντες
ανεχεσθε γαρ ει τις υμας καταδουλοι ει τις κατεσθιει ει τις λαμβανει ει τις επαιρεται ει τις υμας εις προσωπον δερει
κατα ατιμιαν λεγω ως οτι ημεις ησθενησαμεν εν ω δ αν τις τολμα εν αφροσυνη λεγω τολμω καγω
εβραιοι εισιν καγω ισραηλιται εισιν καγω σπερμα αβρααμ εισιν καγω
*
Paulo reafirma suas credenciais judaicas contra os oponentes, similar a fl3:5. A tripla afirmação (hebreu, israelita, descendente de Abraão) reforça sua legitimidade.
διακονοι χριστου εισιν παραφρονων λαλω υπερ εγω εν κοποις περισσοτερως εν πληγαις υπερβαλλοντως εν φυλακαις περισσοτερως εν θανατοις πολλακις
υπο ιουδαιων πεντακις τεσσαρακοντα παρα μιαν ελαβον
*
Os 39 açoites (5 menos 1) eram a punição máxima judaica (dt25:3). Evitava-se 40 para não ultrapassar a Lei por erro de contagem. Mostra a perseguição religiosa que Paulo sofria.
τρις ερραβδισθην απαξ ελιθασθην τρις εναυαγησα νυχθημερον εν τω βυθω πεποιηκα
*
Os 3 naufrágios não relatados em Atos (compare com at27). O apedrejamento refere-se a at14:19. A fuga de Damasco é detalhada em at9:23-25.
οδοιποριαις πολλακις κινδυνοις ποταμων κινδυνοις ληστων κινδυνοις εκ γενους κινδυνοις εξ εθνων κινδυνοις εν πολει κινδυνοις εν ερημια κινδυνοις εν θαλασση κινδυνοις εν ψευδαδελφοις
εν κοπω και μοχθω εν αγρυπνιαις πολλακις εν λιμω και διψει εν νηστειαις πολλακις εν ψυχει και γυμνοτητι
χωρις των παρεκτος η επισυστασις μου η καθ ημεραν η μεριμνα πασων των εκκλησιων
τις ασθενει και ουκ ασθενω τις σκανδαλιζεται και ουκ εγω πυρουμαι
ει καυχασθαι δει τα της ασθενειας μου καυχησομαι
ο θεος και πατηρ του κυριου ημων ιησου χριστου οιδεν ο ων ευλογητος εις τους αιωνας οτι ου ψευδομαι
εν δαμασκω ο εθναρχης αρετα του βασιλεως εφρουρει την δαμασκηνων πολιν πιασαι με θελων
*
Aretas IV governou a Nabateia (9a.C.-40d.C.). A presença nabateia em Damasco é corroborada por moedas e inscrições, embora haja debate sobre o controle exato da cidade no período.
και δια θυριδος εν σαργανη εχαλασθην δια του τειχους και εξεφυγον τας χειρας αυτου
*
A fuga por cesto ecoa a de Josué em Jericó (js2:15), criando paralelo entre Paulo e heróis bíblicos. O método era comum para escapar de cidades sitiadas.