1 Coríntios 16

περι δε της λογιας της εις τους αγιους ωσπερ διεταξα ταις εκκλησιαις της γαλατιας ουτως και υμεις ποιησατε
*
A coleta mencionada por Paulo era uma prática comum para ajudar cristãos necessitados em Jerusalém (rom15:25-26). A ordem às igrejas da Galácia reforça a unidade entre comunidades cristãs.
κατα μιαν σαββατων εκαστος υμων παρ εαυτω τιθετω θησαυριζων ο τι αν ευοδωται ινα μη οταν ελθω τοτε λογιαι γινωνται
*
O 'primeiro dia da semana' indica uma prática inicial de reuniões dominicais (atos20:7). A coleta proporcional à prosperidade reflete princípios de generosidade voluntária (2co9:7).
οταν δε παραγενωμαι ους εαν δοκιμασητε δι επιστολων τουτους πεμψω απενεγκειν την χαριν υμων εις ιερουσαλημ
εαν δε η αξιον του καμε πορευεσθαι συν εμοι πορευσονται
ελευσομαι δε προς υμας οταν μακεδονιαν διελθω μακεδονιαν γαρ διερχομαι
*
Paulo planejava passar pela Macedônia antes de chegar a Corinto, conforme registrado em atos19:21-22. Sua ênfase em 'passar pela Macedônia' pode indicar ajustes em seus planos missionários.
προς υμας δε τυχον παραμενω η και παραχειμασω ινα υμεις με προπεμψητε ου εαν πορευωμαι
ου θελω γαρ υμας αρτι εν παροδω ιδειν ελπιζω δε χρονον τινα επιμειναι προς υμας εαν ο κυριος επιτρεπη
επιμενω δε εν εφεσω εως της πεντηκοστης
*
Éfeso era um centro estratégico para o ministério de Paulo (atos19:1-20). A menção ao Pentecostes (50 dias após a Páscoa) sugere um período de permanência planejada, ligada a eventos litúrgicos judaicos.
θυρα γαρ μοι ανεωγεν μεγαλη και ενεργης και αντικειμενοι πολλοι
*
A 'porta grande e eficaz' refere-se a oportunidades missionárias, enquanto 'muitos adversários' alude a conflitos com artesãos e pagãos em Éfeso (atos19:23-41).
εαν δε ελθη τιμοθεος βλεπετε ινα αφοβως γενηται προς υμας το γαρ εργον κυριου εργαζεται ως και εγω
*
Timóteo, jovem colaborador de Paulo, enfrentava desafios de autoridade (1tm4:12). A exortação para não desprezá-lo revela tensões na relação entre a igreja e líderes jovens.
μη τις ουν αυτον εξουθενηση προπεμψατε δε αυτον εν ειρηνη ινα ελθη προς με εκδεχομαι γαρ αυτον μετα των αδελφων
περι δε απολλω του αδελφου πολλα παρεκαλεσα αυτον ινα ελθη προς υμας μετα των αδελφων και παντως ουκ ην θελημα ινα νυν ελθη ελευσεται δε οταν ευκαιρηση
*
Apolo, pregador eloqüente (atos18:24-28), talvez evitou voltar a Corinto devido a divisões anteriores (1co1:12). Paulo respeita sua decisão, evitando mais conflitos.
γρηγορειτε στηκετε εν τη πιστει ανδριζεσθε κραταιουσθε
παντα υμων εν αγαπη γινεσθω
παρακαλω δε υμας αδελφοι οιδατε την οικιαν στεφανα οτι εστιν απαρχη της αχαιας και εις διακονιαν τοις αγιοις εταξαν εαυτους
ινα και υμεις υποτασσησθε τοις τοιουτοις και παντι τω συνεργουντι και κοπιωντι
χαιρω δε επι τη παρουσια στεφανα και φουρτουνατου και αχαικου οτι το υμων υστερημα ουτοι ανεπληρωσαν
ανεπαυσαν γαρ το εμον πνευμα και το υμων επιγινωσκετε ουν τους τοιουτους
ασπαζονται υμας αι εκκλησιαι της ασιας ασπαζονται υμας εν κυριω πολλα ακυλας και πρισκιλλα συν τη κατ οικον αυτων εκκλησια
*
Áquila e Priscila, casal que hospedava igrejas domésticas (rom16:3-5), exemplificam o papel crucial de leigos no cristianismo primitivo. Tais reuniões são corroboradas por descobertas arqueológicas de vilas romanas adaptadas para culto.
ασπαζονται υμας οι αδελφοι παντες ασπασασθε αλληλους εν φιληματι αγιω
*
O 'ósculo santo' era uma saudação cultural comum nas igrejas primitivas (rm16:16), simbolizando igualdade entre os convertidos. Mais tarde substituído por práticas menos íntimas.
ο ασπασμος τη εμη χειρι παυλου
ει τις ου φιλει τον κυριον ιησουν χριστον ητω αναθεμα μαραν αθα
*
'Anátema' (grego para 'maldito') reflete linguagem forte contra falsos ensinos. 'Maranata' (aramaico: 'Vem, Senhor!') expressa esperança escatológica, preservando uma fórmula litúrgica primitiva (apc22:20).
η χαρις του κυριου ιησου χριστου μεθ υμων
η αγαπη μου μετα παντων υμων εν χριστω ιησου αμην [προς κορινθιους πρωτη εγραφη απο φιλιππων δια στεφανα και φουρτουνατου και αχαικου και τιμοθεου]